Filmy kłamstwo, płacz

Bohaterka filmu, pastor Becky Fisher należy do społeczności Ewangelików. Całą energię wkłada w organizowanie obozów wyznaniowych dla dzieci - „Kids on Fire”. Ewangelicy wkładają wiele starań w stworzenie „Armii Boga”, której „żołnierzy” rekrutuje się wśród najmłodszych Amerykanów. Dzieci są bowiem najbardziej podatne na indoktrynację. Becky Fisher ma na tym polu wielkie zasługi. Kamera z bliska rejestruje najbardziej emocjonujące momenty działania charyzmatycznej pastor. Gdy doprowadza podopiecznych do duchowej ekstazy i histerycznych drgawek, sprawia, że mówią językami i płaczą poruszeni obecnością Ducha Świętego ma się wrażenie wkraczania w czyjąś intymność. Jednak kościół ewangelicki ma to do siebie, że tam eksponuje się emocje a chwalić Boga można na wiele sposobów. Podczas jednego z występów członkowie „Kids on fire” w kamuflażach, uzbrojeni w kije, tańczą wojenne tańce w rytm chrześcijańskiego heavy – metalu. To wszystko za przyzwoleniem rodziców, którzy często, zamiast posyłać dzieci do szkoły, uczą je w domu. Ewolucjonizm zastępują teorią stworzenia. Choć Becky proces indoktrynacji ma doskonale zaplanowany, czasem pojawiają się zabawne niekonsekwencje. Fisher przestrzega przed Harrym Potterem jako wrogiem Boga, lecz stworzenie człowieka inscenizuje już za pomocą Barbie i Kena.

Oparta na prawdziwych wydarzeniach opowieść o młodym człowieku, który zabija swojego szwagra - brutalnego i znęcającego się nad żoną mężczyznę. Szybko zostaje aresztowany i rozpoczyna się proces. Jednak zmarły był przedstawicielem włoskiej szlachty, a proces zaczyna przybierać bardziej charakter oskarżenia o socjalistyczne poglądy oskarżonego i działalność jego ojca, znanego liberalnego reformatora. Samo morderstwo schodzi na drugi plan.

Kiedy Juliette Fontaine (Kristin Scott Thomas) została skazana na 15 lat pozbawienia wolności, rodzina się jej wyrzekła i wymazała ze swego życia, jak gdyby nigdy nie istniała. Gdy po odbyciu wyroku opuszcza więzienie, przyjmuje ją pod swój dach młodsza siostra Léa (Elsa Zylberstein), która chce pomóc Juliette wrócić do normalnego życia. Czy uda się jej nakłonić do zwierzeń milczącą i zamkniętą w sobie starszą siostrę? Czy pozna bolesną tajemnicę skrywaną przez lata?

Andréa (Catherine Deneuve) ma dzisiaj urodziny i chciałaby rozmawiać tylko o szczęśliwych rzeczach. Jednakże, niespodziewane przybycie jej najstarszej córki, Claire (Emmanuelle Bercot), która wyjechała trzy lata temu. Córka jest zdeterminowana, by odebrać to, co jej się należy, zakłóci imprezę i wywoła burzę rodzinną.

Buzz Astral zostaje pozostawiony w restauracji, a jego miejsce zajmuje zabawkowa wersja Buzza z zestawu dla dzieci. Podczas gdy zabawki Bonnie są skazane na irytującego 10-centymotrowego naśladowcę, prawdziwy Buzz jest uwięziony w restauracji w grupie wsparcia dla porzuconych zabawek. Woody i reszta opracowują sposób na uratowanie przyjaciela, a Buzz próbuje uciec ze spotkania psychoterapeutycznego.

Życie 33-letniego Tamása w jednej chwili staje na głowie. Rzuca go dziewczyna, w efekcie czego zdesperowany mężczyzna postanawia zamienić Paryż na rodzinny Budapeszt. Powrót w dobrze znane mu rejony ma pomóc bohaterowi dojść do siebie i zapomnieć o nieszczęśliwej miłości. Swoistą terapią okazuje się dla Tamása podróż sentymentalna do czasów dzieciństwa i dorastania. Wspomnienia to nie tylko poszukiwanie różnych odcieni miłości, ale i próba zrozumienia sytuacji, w której się aktualnie znalazł. Mężczyzna szybko się przekonuje, jak wielki wpływ w kształtowaniu osobowości, tożsamości ma nasza przeszłość. Dzięki temu zaczyna uświadamiać sobie, jak skomplikowane i czasami zupełnie niezrozumiałe bywają ludzkie relacje.

W 1963 roku ginie czarnoskóry przywódca ruchu walczącego z rasizmem, Medgar Evens (James Pickens Jr.). Zabójcą jest członek Ku-Klux-Klanu Byron De La Beckwith (James Woods). Zostaje schwytany i staje przed sądem, jednak pod dwóch procesach zostaje oczyszczony z zarzutów i uwolniony. Pomimo iż każdy wie, że to właśnie on jest mordercą, nic nie można zrobić. Dopiero po 31 latach ręka sprawiedliwości dosięga bandytę.

Lalkarz Gepetto przez całe życie chciał mieć dziecko. Wystrugał z pnia drzewa pajacyka, który marzył by stać się prawdziwym chłopcem. Lalaka lubiła często kłamać, a wtedy za każdym razem spotykała go kara w postaci wydłużającego się nosa. Pewnego dnia uciekł z domu. Starzec bardzo mocno to przeżywał, ponieważ traktował go jak prawdziwego syna. Czy powróci cały i zdrowy do rodzinnego domu?