Pełnometrażowy film Sama Boyda to po części zubożała pod względem jakościowym wersja „5x2” Françoisa Ozona, z fabułą przeznaczoną zdecydowanie na deski teatru. przeczytaj recenzję

Produkcja kieruje się własną logiką i nie należy oczekiwać od niej wiarygodności. Jednakże trudno współczuć i kibicować Chloe. przeczytaj recenzję

Obsada to główny atut tego filmu, choć nie bez znaczenia jest scenariusz reżyserki. Akademia doceniła kunszt Toivoniemi nominacjami w kategoriach: najlepszy film, scenariusz i reżyseria. przeczytaj recenzję

Powstało kino angażujące się, jednak dyskusyjne jest, czy w odpowiedniej formie. przeczytaj recenzję

Czy to godne upamiętnienie podwójnej noblistki? Widzowie sami muszą odpowiedzieć na to pytanie. przeczytaj recenzję

Ulrich Thomsen wiarygodnie zagrał bohatera walczącego o swój kraj ze wszystkich sił. przeczytaj recenzję

Thomas wykorzystał podstawową rolę gatunku, jaką jest komentarz społeczny i odkrycie lęków społeczeństwa. Paradoksalnie, reżyser pociesza nas, że jesteśmy silniejsi niż myślimy przeczytaj recenzję

Filmowe pożegnanie jest esencją treści i artystycznym ukłonem w poetyckiej formie. przeczytaj recenzję

Wiarygodnie przedstawione kolejne etapy uświadomienia świadczą zarówno o talencie aktorskim, jak i odpowiednim poprowadzeniu przez debiutującą w pełnym metrażu autorkę obrazu. przeczytaj recenzję

Pomimo spójności, ujęcia zagadnienia z kilku perspektyw i podjęcia ważnych tematów, otrzymujemy historie skupione na relacjach międzyludzkich, lecz brakuje przekonującego „Berlin, ich liebe dich”. przeczytaj recenzję