Filmy irlandia, nastolatek

Film jest fabularnym zapisem dramatycznych wydarzeń z 30 stycznia 1972 roku, kiedy z przedmieść Derry (zamieszkanego w większości przez katolików) w Irlandii Północnej wyruszył pokojowy marsz zorganizowany przez społeczny ruch Civil Rights. Protestujący zamierzali dotrzeć do centrum miasta, gdzie miał odbyć się wiec. Mimo starań organizatorów nie udało się uniknąć starć z brytyjskim wojskiem, w których zginęło 14 osób. To wydarzenie, nazywane dziś Krwawą Niedzielą, stało się punktem zwrotnym w historii wielowiekowego konfliktu między Irlandczykami, którzy w większości są katolikami, a Brytyjczykami, wśród których przeważają protestanci. Po masakrze w Derry, Irlandia Północna stanęła w obliczu wybuchu wojny domowej. Wielu młodych ludzi wstąpiło w szeregi katolickiej organizacji terrorystycznej IRA i protestanckiej UVF, co rozkręciło spiralę przemocy trwającą już 30 lat.

Historia rozpoczyna się w 1975 roku. W miejscowości Lurgan 17-letni Alistair Littre, członek UVF (Ochotniczych Oddziałów Ulsteru) morduje 19-letniego katolika, Jima Griffina. Littre, wraz z trzema innymi osobami zamieszanymi w strzelaninę, zostaje aresztowany i skazany. Świadkiem morderstwa Jima był jego 11-letni brat, Joe Griffin. Pięć minut nieba jest zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami. Film próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak przemoc wpłynęła na życie obu mężczyzn.

Piętnastolatek mieszkający w Dublinie ucieka od napiętego życia rodzinnego. Zakłada zespół rockowy "Sing Street", by zaimponować dziewczynie.

Urodzona w Dublinie Christina Noble od najmłodszych lat doświadczała kolejnych krzywd od losu. Lawina nieszczęść, jaka na nią spadła - przymieranie głodem, pobyt w sierocińcu, gwałt i odebranie siłą dziecka, nie złamała jej, lecz dodała sił. Wiedziona powracającym przez lata snem o wietnamskich dzieciach uciekających przed wojennym napalmem, postanowiła wyruszyć do Azji, by tam odkryć swoje przeznaczenie.

Główny bohater to uzbrojony członek Irlandzkiej Armii Republikańskiej. Walczy o przyłączenie Irlandii Północnej do Republiki Irlandii. Spotyka idealistyczną, młodą kobietę i próbuje zdobyć jej poparcie dla swojej sprawy...

Irlandzka prowincja, połowa lat 90. XX wieku. Czasy sprzed mediów społecznościowych, gdy dokopać komuś najłatwiej było prosto w twarz, ewentualnie puszczając w szkolny obieg jakąś mało subtelną plotkę. Eddie jest przeraźliwie nieśmiałym chłopakiem, który mimo anemicznej postury i setek kompleksów planuje pójść w ślady swego ojca i zostać zawodowym żołnierzem. Amber jest z kolei stereotypowo buntowniczą nastolatką, rozkochaną w punkowym etosie The Clash, która po śmierci ojca zamknęła się w sobie, lecz odkłada skrzętnie pieniądze, by wyjechać do Londynu i założyć anarchistyczną księgarnię. Ach, właśnie, oboje są homoseksualni, ale nie potrafią przyznać tego przed rówieśnikami - ba, czasem nie umieją przyznać tego nawet przed sobą. Nie pomagają ani wyświetlane w szkole chrześcijańskie materiały związane z „prawidłową” edukacją seksualną, ani rozerotyzowani koledzy i koleżanki. Dlatego pewnego dnia Eddie i Amber zaczynają udawać parę, co wywołuje szereg zupełnie nieprzewidzianych komplikacji.